Badania archeologiczne dziewiętnastowiecznej Huty Szkła w Osiekach Lęborskich są wspólnym projektem Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego i Lasów Państwowych Nadleśnictwa Choczewo, na którego terenie znajduje się to stanowisko (zob.: Zabytek.pl).
Istnienie huty szkła w tym miejscu potwierdziły badania powierzchniowe, prowadzone w 1984 roku pod kierunkiem prof. Jerzego Olczaka z UMK w Toruniu. Doprowadziły one m.in. do wpisania w 1992 roku pozostałości huty do rejestru zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Ponad 10 lat później, w 2006 roku niemiecki badacz Kristian Humbsch powiązał sygnaturę „OSSECKEN”, umieszczoną na butelkach tuż pod wylewem z huta w Osiekach Lęborskich.
W 2015 roku archeolodzy z Uniwersytetu Gdańskiego dokonali weryfikacji stanu zachowania huty w ramach projektu „Huty szkła na Pomorzu, rzemiosła i przemysł”.
Dopiero od 2023 roku zespół archeologów i studentów z Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem mgr. Marcina Wagnera rozpoczął badania wykopaliskowe, które już w pierwszym sezonie pozwolił odsłonić dobrze zachowane pozostałości pieca szklarskiego.
